Okay dan. Het officiële werk is begonnen. Netjes 7 uur opgestaan. Netjes een rondje gaan hardlopen. Netjes een vers sapje gemaakt. Een beetje de krant gelezen, Een beetje op de computer gerommeld. Bedenken hoe ik ga beginnen. Een beetje verstijven. Want waar gaan we beginnen? Hoe gaan we beginnen? Wat als het niet lukt? Wat als het toch niet goed genoeg is?
Okay, even overnieuw. Een paar weken terug las ik Eat, Pray, Love. Toen ik de film zag maakte het al indruk op me, het boek ging een stapje verder. Gilbert beschrijft tijdens haar meditatiesessies haar gedachtestroom en al haar twijfels. Dus andere mensen denken ook zo? Gewoon, normale mensen, waar ik tegenop kijk of bewonder? Sprongetje naar de Mindfullnesscursus die ik ook eens gratis kon volgen. Probeer in het nu te leven. Probeer je gedachten zonder oordeel voorbij te laten gaan. Als je het niet kan laten om te oordelen, oordeel daar dan niet over. Lukt dat ook niet, oordeel dan niet over je oordeel van je oordeel. Laat dit rondgaan tot je niet verder kan.
Wat als ik gewoon niet slim genoeg ben? Ik kan het gewoon niet. Ik kan prima woordjes leren, maar opdrachten en werkstukken gaat gewoon niet. Daarom lever ik ze altijd zo laat in, niet (alleen) omdat ik laks ben. Maar zij denken al van wel. Daarom zullen ze boos worden als ik het niet haal. Terwijl ik het niet kan.
Dit vond ik in mijn oude Livejournal, een entry van mei 2006. Ik zat ik 5 vwo, nadat ik het jaar daar voor mijn havodiploma had gehaald. Ik wist niet zo goed wat ik wilde doen na de havo dus ik plakte er nog wat extra jaren middelbare school achter. Ik heb dat jaar ruimschoots gehaald en het gevierd met een enorm feest in de achtertuin van mijn ouders. Omdat ík er achter stond haalde ik het. Het jaar daarna stopte ik midden in het schooljaar. Omdat ík er niet meer achter stond. Ik heb daar nooit spijt van gehad. Zelfs niet toen ik met veel omwegen tóch op de universiteit belandde.
Dit gaat ook lukken!
Okay, even overnieuw. Een paar weken terug las ik Eat, Pray, Love. Toen ik de film zag maakte het al indruk op me, het boek ging een stapje verder. Gilbert beschrijft tijdens haar meditatiesessies haar gedachtestroom en al haar twijfels. Dus andere mensen denken ook zo? Gewoon, normale mensen, waar ik tegenop kijk of bewonder? Sprongetje naar de Mindfullnesscursus die ik ook eens gratis kon volgen. Probeer in het nu te leven. Probeer je gedachten zonder oordeel voorbij te laten gaan. Als je het niet kan laten om te oordelen, oordeel daar dan niet over. Lukt dat ook niet, oordeel dan niet over je oordeel van je oordeel. Laat dit rondgaan tot je niet verder kan.
Wat als ik gewoon niet slim genoeg ben? Ik kan het gewoon niet. Ik kan prima woordjes leren, maar opdrachten en werkstukken gaat gewoon niet. Daarom lever ik ze altijd zo laat in, niet (alleen) omdat ik laks ben. Maar zij denken al van wel. Daarom zullen ze boos worden als ik het niet haal. Terwijl ik het niet kan.
Dit vond ik in mijn oude Livejournal, een entry van mei 2006. Ik zat ik 5 vwo, nadat ik het jaar daar voor mijn havodiploma had gehaald. Ik wist niet zo goed wat ik wilde doen na de havo dus ik plakte er nog wat extra jaren middelbare school achter. Ik heb dat jaar ruimschoots gehaald en het gevierd met een enorm feest in de achtertuin van mijn ouders. Omdat ík er achter stond haalde ik het. Het jaar daarna stopte ik midden in het schooljaar. Omdat ík er niet meer achter stond. Ik heb daar nooit spijt van gehad. Zelfs niet toen ik met veel omwegen tóch op de universiteit belandde.
Dit gaat ook lukken!
You can do it Bo! Gewoon beginnen met schrijven en dan komt die stomme scriptie van zelf ;) Herschrijven kan altijd nog.
BeantwoordenVerwijderenLijkt mij wel lekker hoor, een paar weken afgezonderd op een eiland. Gezond doen enzo! Succes de komende tijd :)